نماز

مصطفی لعل شاطری شاید شما نیز افرادی را دیده باشید كه در پی بجا آوردن اذكار و اعمالی می باشند كه در آن اجر و ثوابی عظیم نهفته باشد، حال آن كه در این بین از شب زنده داری و برپایی نماز شب در دل سحر غافل اند، عملی كه جز ذات اقدس الهی بر پاداش آن آگاهی ندارد!

بارالها، ما را از خواب غفلت بیدار كرده، به سوى خود متوجه نما و قلب و دل ما را نسبت به خود خاشع گردان و نمازهاى ما را «نماز خاشعان» قرار ده.

مادر همه ارزشها و كمالات انسانى «ایمان به خدا» است. در روایات ما آمده است كه: نماز معراج مؤمن است؛ پس چرا ما سالها نماز مى‌خوانیم و حتى یك بار نیز احساس نمى‌كنیم به معراج رفته باشیم؟!

قرآن مى‌فرماید: همانا نماز از كار زشت و ناپسند باز مى‌دارد؛ پس چرا ما عمرى است نماز مى‌خوانیم، اما هنوز این همه مرتكب گناه و اعمال زشت مى‌شویم؟! و ده‌ها اثر دیگر كه در آیات و روایات ذكر شده، ولى ما آن را در خود نمى‌بینیم.

آنچه ما به جا مى‌آوریم صورت ظاهرش شبیه نماز است و ما تنها اداى نماز را در مى‌آوریم! كسى كه وقتى «السلام علیكم و رحمه ا... و بركاته» مى‌گوید، تازه یادش مى‌آید كه نماز مى‌گزارده است، آیا به راستى «نماز» خوانده است؟! بسیارى از ما مسایلى را كه در فرصتهاى دیگر نمى‌توانیم به آنها فكر كنیم به وقت نماز موكول مى‌كنیم تا در حین نماز به تحلیل و بررسى آنها بپردازیم! نمازهایى كه ما مى‌خوانیم نه تنها موجب تكامل ما نمى‌شود، كه ما باید از آنها توبه كنیم!